Andesh Harman

“Het ongeluk hakte er fors in. Ik ben flink gemangeld. Naast tal van lichamelijke klachten, liep ik niet-aangeboren hersenletsel (NAH) op. Ik kon die eerste weken niet normaal spreken en ik stotterde. Na een maand thuis begon ik serieus na te denken over mijn nieuwe rol op school. Ik twijfelde of ik nog wel zou kunnen leveren waarvoor ik was aangenomen. Een leidinggevende deed de suggestie om een coachingstraject te starten bij Joop. Eerlijk gezegd ben ik van huis uit best traditioneel. Op zo’n manier hulp zoeken, had ik nooit eerder gedaan. Maar mijn hele leven lag overhoop, dus ik vond het okay om het te proberen, vooral met het idee in mijn achterhoofd: baat het niet, dan schaadt het niet.”

Direct een klik
“Bij de eerste kennismaking met Joop voelde ik direct een klik. Ik keek zelf de kat uit de boom, maar Joop won me voor hem, óók omdat hij met een authentiek verhaal kwam. Dat was belangrijk voor mij. Het was geen ‘schoolboekenkennis’ waarmee hij op de proppen kwam, maar een doorleefd verhaal. Daar komt bij dat hij ook antwoorden had, en een mening en een visie. Dat zocht ik. Ik was niet op zoek naar iemand die me eindeloos zou laten dobberen. Ik voelde dat ik niet alleen op reis ging, maar een reisgezel had.”

Tijd en ruimte om eruit te komen
“Als je iets overkomen is, is het makkelijk om daarover te praten. Ik kon het als het ware aanvankelijk nog buiten mezelf zoeken. Dat was een goede katalysator om onze gesprekken op gang te brengen. Joop leerde me te onderscheiden wat mijn emoties waren, mijn lichaam en mijn taal en de dissonantie daartussen. Hij gaf tips om daarmee om te gaan. Maar hij leerde me ook om dat te accepteren en mezelf de tijd en de ruimte te gunnen om eruit te komen. Ikzelf had haast en was gefrustreerd dat ik slecht sprak, de Engelse taal nauwelijks nog beheerste en een lichaam had dat niet meer werkte als voorheen. Joop liet me inzien dat dat mijn zelfvertrouwen niet mocht wegnemen. Ik leerde meer en meer mezelf kennen en de meerwaarde van leven in het hier en nu.”

Werken aan acceptatie
“Gaandeweg raakten we dieper in gesprek. We spraken over waarden, arbeidsethos, over wat ik wilde leveren en wat mijn eigen maatstaven daarbij waren. Zo ontdekte ik dat mijn eigen lat torenhoog lag en veel hoger dan mijn leidinggevende ooit van mij zou verwachten. Ik had het idee dat ik faalde en veel mensen en collega’s teleurstelde. Prettig in de gesprekken met Joop is dat ik leerde dat ik ook deze overtuigingen moet accepteren. Het is niet nodig om alles weg te redeneren, zolang de overtuiging je maar niet verlamd of beperkt. Ook dat is een kwestie van mee leren omgaan. Bovendien, door steeds in te vullen wat een ander misschien wel zou kunnen denken, frustreer ik mezelf en kom ik geen stap verder.”

Delen van levenservaring, kennis en kunde
“Terugkijkend heeft Joop me vooral geleerd het ongeluk als een interventie te beschouwen. Een moment om te reflecteren op mezelf en op hoe mijn leven verloopt. Hij gaf me zelfvertrouwen en leerde me te dealen met de gevolgen van het ongeval. Gelukkig knapte ik gedurende het coachingstraject ook lichamelijk meer en meer op. Mooi is de tool die hij me aanreikte: een filmpje om met een soort van meditatie tot rust te komen. Daar kijk ik nog wel eens naar, want het helpt. Ik vond het prettig om met Joop te werken. Het is een lieve, warme man en hij is intelligent. Alles wat hij zelf geleerd en ervaren heeft, weet hij op het juiste moment in het juiste perspectief te vertellen. Zijn feedback is doorspekt met zijn levenservaring, kennis en kunde. Hij lepelt geen uit het hoofd gestampte bezweringsformules op, maar deelt zijn eigen ervaringen uit zijn persoonlijke leven.”